استئوآرتریت یا آرتروز یک اصطلاح عمومی است که به معنی التهاب مفاصل است. استئوآرتریت، معمولا به عنوان آرتریت سایه و اشک، شناخته شده ترین نوع آرتریت است. این با شکستگی غضروف در مفصل همراه است و می تواند در تقریبا هر گونه مفصل در بدن ایجاد شود. این معمولا در مفاصل حاملگی باسن، زانوها و ستون فقرات وجود دارد. همچنین بر انگشتان، انگشت شست، گردن و انگشت پا تاثیر می گذارد.
استئوآرتریت یا آرتروز – همچنین به نام OA – معمولا بر روی مفاصل دیگر تاثیر نمی گذارد، مگر اینکه آسیب های قبلی، استرس بیش از حد و یا اختلال زیر زمینی غضروف دخیل باشد.
غضروف یک ماده‌ی ریزی است که در انتهای استخوان ها در مفصل های طبیعی قرار می گیرد. عملکرد اصلی آن کاهش اصطکاک در مفاصل است و به عنوان «جذب شوک«استفاده می شود. کیفیت جذب جذب غضروف نرمال از توانایی آن برای تغییر شکل در هنگام فشرده سازی (هموار یا فشرده سازی) می باشد.
استئوآرتریت سبب ایجاد غضروف در مفصل می شود و سفت می شود و انعطاف پذیری آن را از دست می دهد و باعث آسیب بیشتر می شود. با گذشت زمان، غضروف ممکن است در بعضی از مناطق از بین برود، به طوری که توانایی آن را به عنوان یک جذب کننده شوک کاهش می دهد. همانطور که غضروف بدتر می شود، تاندون ها و رباط ها گسترش می یابند، باعث درد می شوند. اگر وضعیت بدتر شود، استخوان ها می توانند در برابر یکدیگر مالش دهند.
چه کسی مبتلا به استئوآرتریت یا آرتروز می شود؟
استئوآرتریت بر روی حدود ۲۷ میلیون آمریکایی تاثیر می گذارد. احتمال پیشرفت بیماری با سن افزایش می یابد. اکثر افراد بالای ۶۰ سال به استئوآرتریت می اندیشند اما شدت آن متفاوت است. حتی افراد ۲۰ تا ۳۰ ساله می توانند استئوآرتریت را دریافت کنند، اگرچه اغلب علت اصلی آن است، مانند آسیب های مفصلی یا تنش مشترک تکراری از سوء مصرف. در افراد بالای ۵۰ سال، زنان بیشتر از مردان مبتلا به استئوآرتریت هستند.
علائم استئوآرتریت یا آرتروز چیست؟
علائم استئوآرتریت اغلب به تدریج توسعه می یابد و شامل:
- درد مفصلی و درد، به خصوص با حرکت
- درد پس از استفاده بیش از حد و یا پس از مدت زمان طولانی عدم فعالیت
- سختی پس از دوره استراحت
- بزرگ شدن استخوان در مفاصل میان وسط انگشتان دست (که ممکن است یا نه دردناک باشد)
- تورم مفصل
علت استئوآرتریت یا آرتروز چیست؟
عوامل متعددی وجود دارد که احتمال شانس ابتلا به استئوآرتریت را افزایش می دهد. این شامل:
- وراثت برخی از نقص های ارثی در یکی از ژن هایی که مسئول ساخت غضروف هستند، دارند. این باعث غضروف مفصلی می شود که منجر به وخیم تر شدن مفاصل می شود. افراد مبتلا به اختلالات مفصلی بیشتر احتمال ابتلا به استئوآرتریت را افزایش می دهند و افرادی که با اختلال ستون فقرات متولد می شوند (مانند اسکولیوز یا انحنای ستون فقرات) احتمال بیشتری برای استئوآرتریت ستون فقرات ایجاد می کنند.
- چاقی چاقی خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو، لگن و ستون فقرات را افزایش می دهد. حفظ وزن ایده آل یا از دست دادن وزن بیش از حد می تواند به جلوگیری از استئوآرتریت این مناطق کمک کند یا میزان پیشرفت را پس از استئوآرتریت ایجاد کند.
- صدمه. آسیب ها به توسعه استئوآرتریت کمک می کنند. به عنوان مثال، ورزشکاران آسیب دیده در زانو ممکن است در معرض خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو باشند. علاوه بر این، افرادی که دارای آسیب شدید پشتی هستند ممکن است مستعد ابتلا به استئوآرتریت ستون فقرات باشند. افرادی که استخوان شکسته در نزدیکی مفصل دارند، مستعد ابتلا به پوکی استخوان هستند.
- سوء استفاده بیش از حد بیش از حد از مفاصل خاص خطر ابتلا به استئوآرتریت را افزایش می دهد. به عنوان مثال، افرادی که در کارهایی که نیاز به خم شدن مکرر زانو دارند، در معرض خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو هستند.
- بیماری های دیگر. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، دومین نوع شایع نوع آرتریت، احتمال بیشتری برای استئوآرتریت دارند. علاوه بر این، برخی از شرایط نادر، مانند اضافه بار آهن یا هورمون رشد بیش از حد، احتمال ایجاد OA را افزایش می دهد.
چگونه استئوآرتریت تشخیص داده شود؟
تشخیص استئوآرتریت مبتنی بر ترکیبی از عوامل زیر است:
- شرح شما از علائم
- محل و الگوی درد
- معاینه بدنی
- اشعه ایکس
پزشک شما ممکن است از تشخیص ایکس برای کمک به تأیید تشخیص استفاده کند و مطمئن شوید که نوع دیگری از آرتریت را ندارید. اشعه ایکس نشان می دهد که آسیب مفصلی رخ داده است. اگر نتایجی از اشعه ایکس به وضوح به آرتریت یا دیگر شرایط منجر شود، ممکن است MRI برای دیدن یک نگاه بهتر به بافت های مفصلی و اطراف آن ضروری باشد.
گاهی اوقات آزمایش های خون برای تعیین اینکه آیا نوع دیگری از آرتروز دارید، انجام می شود.
اگر مایع در مفاصل انباشته شده باشد، ممکن است بعضی از مایع (به نام آسپیراسیون مفصلی) را برای آزمایش در یک میکروسکوپ حذف کند تا بیماری های دیگر را رد کند.
چگونه استئوآرتریت درمان می شود؟
استئوآرتریت معمولا با ترکیبی از درمان، از جمله ورزش، کاهش وزن در صورت نیاز، داروها، فیزیوتراپی با تمرینات تقویت عضلات، فشرده سازی گرم و سرد به مفصل دردناک، حذف مایع مفصلی، تزریق دارو به مفصل و استفاده از از دستگاه های حمایتی مانند ارواح یا قوطی ها. جراحی ممکن است مفید باشد برای از بین بردن درد زمانی که سایر گزینه های درمان موثر نبوده اند.
نوع درمان بستگی به عوامل متعددی از قبیل سن، فعالیت و شغل شما، سلامت کلی، تاریخ پزشکی، موقعیت استئوآرتریت و شدت بیماری شما خواهد بود.
چگونه وزن و ورزش تاثیر می گذارد، استئوآرتریت؟
استراحت در وزن توصیه شده شما باعث جلوگیری از استئوآرتریت زانو، باسن و ستون فقرات می شود، استرس را در این مفصل های تحمل کننده کاهش می دهد و درد در مفاصل که در حال حاضر تحت تاثیر قرار گرفته اند را کاهش می دهد. هنگامی که استئوآرتریت دارید، از دست دادن وزن نیز می توانید استرس و درد را در زانوها کاهش دهید.
ورزش برای بهبود حرکت مشترک و تقویت عضلات که مفصل را احاطه کرده، مهم است. تمرینات آرام مانند شنا یا پیاده روی در سطوح مسطح توصیه می شود، زیرا در مفاصل شما کم استرس زا هستند. اجتناب از فعالیت هایی که درد مفاصل را افزایش می دهد مانند آبیپوش دوچرخه سواری و یا تاثیر بالا. ورزش هایی که باعث تقویت عضلات می شوند، درد در بیماران مبتلا به استئوآرتریت را کاهش می دهد، به خصوص با استئوآرتریت زانو.
داروهای مورد استفاده برای درمان پوکی استخوان چیست؟
گام اول با دارو اغلب به صورت غیرمستقیم در صورت نیاز مورد استفاده قرار می گیرد. اینها شامل استامینوفن (تیلنول)، ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve) هستند. داروهای بدون نسخه را برای بیش از ۱۰ روز بدون بررسی با پزشک خود بیفزایید. مصرف آنها طولانی تر از آن احتمال عوارض جانبی را افزایش می دهد. اگر درمان بدون درمان موثر باشد، پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد یک داروی قوی ضد التهابی یا داروهای دیگر برای کمک به کاهش درد را تجویز کند. بعضی از داروها به صورت کرم ها، پاک کننده ها یا اسپری ها ممکن است روی پوست مناطق آسیب دیده برای از بین بردن درد استفاده شوند.
برای برخی از افراد مبتلا به درد مداوم با وجود این قرص ها یا کرم ها، استروئید ها می توانند به طور مستقیم به مفصل تزریق شوند. این تزریق ها می تواند چندین بار در سال داده شود، اما بعضی از کارشناسان معتقدند این ممکن است در نهایت آسیب مفصلی را تسریع کند.
تزریق اسید هیالورونیک به طور مستقیم در مفصل زانو می تواند در برخی افراد مبتلا به استئوآرتریت درد را کاهش دهد.
هنگامی که درد استئوآرتریت شدید است و دیگر درمانها کار نمی کنند، بعضی از پزشکان قرص های تسکین درد مانند مواد مخدر را می دهند.
متاسفانه، هیچ کدام از این ها پیشرفت آسیب مفصلی ناشی از استئوآرتریت را معکوس یا کند نمی کند.
آیا روش های جایگزین برای استئوآرتریت وجود دارد؟
در حالی که تحقیقات اخیر مورد استفاده آنها را مورد سوال قرار داده اند، برخی از تحقیقات پزشکی نشان داده است که مکمل های گلوکوزامین و کندریتین ممکن است درد را در برخی افراد مبتلا به استئوآرتریت، به خصوص در زانو، کاهش دهد. شواهدی وجود ندارد که گلوکوزامین بتواند به بازسازی غضروف کمک کند. SAMe مکمل دیگری است که مزایای بالقوه برای استئوآرتریت دارد.
در واقع، برخی تحقیقات نشان داده اند که این دارو ممکن است یک دارو ضد التهابی موثر باشد. به یاد داشته باشید همیشه با پزشک خود در مورد مکملهای مصرفی خود صحبت کنید زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته باشند و با داروها ارتباط برقرار کنند.
طب سوزنی همچنین نشان داده شده است که برای برخی از افراد مبتلا به استئوآرتریت، درد شدید و شدید را فراهم می کند.
چه دستگاه های پشتیبانی برای کمک به استئوآرتریت در دسترس هستند؟
دستگاه های حمایتی یا کمک کننده می توانند به کاهش فشار داخل مفاصل با استئوآرتریت کمک کنند. پشتیبانی از زانو ممکن است برای برخی افراد مفید باشد تا بتوانند رباط ها و تاندون ها را تثبیت کرده و درد را کاهش دهند. ممکن است کانک ها یا کوچک ها برای کم کردن فشار مفاصل خاصی مفید باشند.
علاوه بر تسکین درد، دستگاه های کمک کننده عملکرد را بهبود می بخشد و از افتادن جلوگیری می کند. توصیه می شود که چه دستگاه هایی برای شما مناسب است یک متخصص جراحی مجاز یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی.
همچنین بسیاری از دستگاه های موجود برای کمک به انجام فعالیت های معمول روزمره که ممکن است دشوار باشد، مانند کارهای خانه یا آشپزی، وجود دارد. از پزشک خود در مورد صحبت کردن با یک درمانگر شغلی بپرسید که به شما ایده هایی را درباره دستگاه هایی که ممکن است کمک کند، ارائه دهید.
آیا جراحی برای استئوآرتریت وجود دارد؟
هنگامی که درد استئوآرتریت با سایر درمان ها کنترل نمی شود یا وقتی درد از شرکت در فعالیت های طبیعی خود جلوگیری می کند، ممکن است بخواهید جراحی را در نظر بگیرید.
چندین نوع جراحی برای استئوآرتریت وجود دارد. آنها عبارتند از:
- آرتروسکوپی برای تمیز کردن غضروف آسیب دیده یا تعمیر بافت. اغلب در زانو و شانه انجام می شود. شواهد اخیر اثربخشی آن را برای استئوآرتریت مطرح کرده است.
- جراحی جایگزین مشترک برای جایگزینی مفصل آسیب دیده با یک مصنوعی. جراحی جایگزین مفصلی باید در نظر گرفته شود زمانی که شدت درد مفاصل به طور قابل توجهی با عملکرد و کیفیت زندگی فرد مواجه می شود. حتی تحت بهترین شرایط، جراحی نمیتواند مفصل را به حالت عادی خود برساند (مفاصل مصنوعی تمام حرکت مشترک طبیعی را ندارند)، اما حرکت و عملکرد به طور قابل توجهی بهبود یافته است. علاوه بر این، یک مفصل مصنوعی به شدت درد را کاهش می دهد. دو مفاصل اغلب جایگزین هستند که ران و زانو هستند. مفصل مصنوعی در حال حاضر برای جایگزینی شانه ها، انگشتان، آرنج و مچ پا در دسترس برای درمان درد شدید است که به درمان های دیگر پاسخ نداده است.
- ترکیب فیوژن برای حذف مفصل آسیب دیده و فیوز دو استخوان در هر طرف مفصل. این بیشتر در مناطقی که جابجایی مفصل موثر نیست انجام می شود.
ذات الریه یا سینه پهلو چیست؟
برای تعیین اینکه آیا یکی از این گزینه های درمان برای شما درست است، با پزشک خود صحبت کنید.
