آلرژی و حساسیت به پنی سیلین یک واکنش غیر طبیعی از سیستم ایمنی بدن شما به پنی سیلین داروی آنتی بیوتیک است. Penicillin برای درمان عفونت‌های باکتریایی مختلف تجویز می‌شود.
علائم و نشانه‌های رایج آلرژی پنی سیلین شامل کندوی، بثورات و خارش است. واکنشهای شدید شامل آنافیلاکسی، یک بیماری تهدید کننده زندگی است که بر سیستم‌های مختلف بدن تأثیر می‌گذارد.
تحقیقات نشان داده است که آلرژی‌های پنی سیلین ممکن است بیش از حد گزارش شده باشد – مشکلاتی که می‌تواند منجر به استفاده از درمان‌های کمتری و گران‌تر از آنتی بیوتیک شود؛ بنابراین، هنگامی که آلرژی پنی سیلین مشکوک به اطمینان از بهترین گزینه‌های درمان در آینده باشد، تشخیص دقیق لازم است.
دیگر آنتی بیوتیک ها، به خصوص کسانی که خواص شیمایی شبیه به پنی سیلین دارند، همچنین می‌توانند واکنشهای آلرژیک داشته باشند.
علائم حساسیت به پنی سیلین
بثورات دارویی
نشانه‌ها و علائم آلرژی پنی سیلین اغلب در عرض یک ساعت پس از مصرف دارو رخ می‌دهد. شایع‌تر، واکنش‌ها ممکن است ساعتها، روزها یا چند هفته بعد رخ دهد.
علائم و نشانه‌های آلرژی پنیسیلین ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- بثورات پوستی
- کندوها
- خارش
- تب
- ورم
- تنگی نفس
- مزاحم
- آبریزش بینی
- چشمی، چشم آبدار
- آنافیلاکسی
آنافیلاکسی
آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک نادر و تهدید کننده زندگی است که باعث اختلال عملکرد سیستم‌های بدن می‌شود. علائم و نشانه‌های آنافیلاکسی عبارتند از:
- تنگ شدن راه‌های هوایی و گلو، باعث مشکل تنفس می‌شود
- تهوع یا گرفتگی شکمی
- استفراغ یا اسهال
- سرماخوردگی یا سرگیجه
- ضعیف، پالس سریع
- افت فشار خون
- تشنج
- از دست دادن هوشیاری
سایر شرایط ناشی از آلرژی پنی سیلین
واکنشهای آلرژی کمتر نسبت به پنی سیلین، چند روز یا چند هفته پس از قرار گرفتن در معرض این دارو رخ می‌دهد و ممکن است پس از قطع مصرف آن، مدتی طول بکشد. این شرایط عبارتند از:
- بیماری سرم که ممکن است باعث تب، درد مفاصل، بثورات، تورم و تهوع شود
- کم خونی ناشی از مواد مخدر، کاهش میزان گلبولهای قرمز که می‌تواند خستگی، ضربان قلب نامنظم، تنگی نفس و علائم و نشانه‌های دیگر را ایجاد کند
- واکنش دارویی با ائوزینوفیلیا و علائم سیستمیک (DRESS) که باعث بروز خارش، تعداد گلبولهای سفید خون، تورم عمومی، غدد لنفاوی متورم شده و عود عفونت هپاتیت خاموش می‌شود
- التهاب در کلیه‌ها (نفریت) که می‌تواند باعث تب، خون در ادرار، تورم عمومی، سردرگمی و علائم و نشانه‌های دیگر
حوادث ناسازگار که واکنشهای آلرژیک ندارند
ممکن است عوارض جانبی پنی سیلین – همانطور که در سایر داروها اتفاق می افتد – رخ دهد که واکنش آلرژیک به دارو نیست. بسته به نوع پنی سیلین، عوارض جانبی رایج ممکن است تهوع خفیف یا اسهال، سردرد یا خارش واژن باشد. علائم یا نشانه‌های یک عفونت که برای شما درمان می‌شود – و یا علائم غیر مرتبط – همچنین ممکن است به عنوان یک واکنش آلرژیک به اشتباه اشتباه است.
زمان مراجعه به پزشک
اگر در معرض علائم یا علائم آلرژی پنی سیلین هستید، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید. مهم است که درک و واکنش یک واکنش آلرژیک، یک عارضه جانبی معمول و آنچه در مصرف داروها تحمل کنید، مهم است.
در صورت وجود علائم واکنش شدید یا آنافیلاکسی مظنون پس از مصرف پنی سیلین، با شماره ۹۱۱ یا کمک‌های اورژانسی تماس بگیرید.
علل حساسیت به پنی سیلین
آلرژی پنیسیلین زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما حساس به مواد مخدر باشد – اشتباه واکنش نشان می‌دهد به دارو به عنوان یک ماده مضر، به عنوان اگر آن عفونت ویروسی یا باکتری است.
قبل از اینکه سیستم ایمنی بدن بتواند به پنی سیلین حساس شود، باید حداقل یک بار در معرض دارو باشید. اگر و هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما اشتباه پنی سیلین را به عنوان یک ماده مضر شناسایی می‌کند، آنتی بادی را به دارو می‌دهد.
دفعه بعد که دارو مصرف می‌کنید این آنتی بادی‌های خاص آن را پر می‌کنند و سیستم ایمنی بدن مستقیم بر روی این ماده حمله می‌کند. مواد شیمیایی آزاد شده توسط این فعالیت باعث علائم و نشانه‌های مرتبط با یک واکنش آلرژیک می‌شوند.
تماس قبلی با پنی سیلین ممکن است واضح نباشد. بعضی از شواهد نشان می‌دهد که مقدار کمی از آن در تأمین مواد غذایی ممکن است برای سیستم ایمنی بدن کافی برای ایجاد آنتی بادی برای آن باشد.
پنیسیلین و داروهای مرتبط
Penicillins متعلق به یک کلاس از داروهای ضد باکتری به نام آنتی بیوتیک بتا-لکتام است. اگر چه مکانیزم های داروها متفاوت است، به طور کلی آنها با حمله به دیواره‌های سلول‌های باکتریایی مبارزه می‌کنند. علاوه بر پنی سیلین ها، بتاالکتام های دیگر که بیشتر با واکنشهای آلرژیک ارتباط دارند، گروهی به نام سفالوسپورین ها هستند.
اگر واکنش آلرژیک به یک نوع پنی سیلین داشته باشید، ممکن است – اما لزوماً – آلرژی به انواع دیگر پنی سیلین یا برخی سفالوسپورین ها نباشد.
پنیسیلین ها عبارتند از:
- آموکسی سیلین
- آمپی سیلین
- Dicloxacillin
- نافیلین
- اکساسیلین
- Penicillin G
- پنیسیلین V
- Piperacillin
- Ticarcillin
سفالوسپورین ها عبارتند از:
- Cefaclor
- سفتآرکسیل
- سفالولین
- چفت دییریر
- Cefotetan
- سفت پروپیل
- استئفورکسیم
- سفالکسین (کافلکس)
- Cefepime (Maxipine)
عوامل خطر
در حالی که هر کسی می‌تواند یک واکنش آلرژیک به پنی سیلین داشته باشد، چند عامل می‌تواند خطر شما را افزایش دهد. این شامل:
- سابقه آلرژی‌های دیگری مانند آلرژی غذایی یا تب یونجه
- واکنش آلرژیک به داروهای دیگر
- سابقه خانوادگی آلرژی دارویی
- افزایش قرار گرفتن در معرض پنی سیلین به علت دوزهای بالا، مصرف تکراری یا استفاده طولانی مدت
- برخی بیماری‌ها معمولاً با واکنشهای آلرژیک دارو، مانند عفونت HIV یا ویروس Epstein-Barr همراه است.
قرص پاراستامول ۵۰۰ چه عوارضی دارد
جلوگیری از حساسیت به پنی سیلین
اگر آلرژی پنی سیلین دارید، بهترین پیشگیری این است که از دارو جلوگیری کنید. مراحل که می‌توانید برای محافظت از خود انجام دهید عبارتند از:
- اطلاع از کارکنان بهداشتی اطمینان حاصل کنید که آلرژی پنی سیلین یا سایر حساسیت‌های آنتی بیوتیکی در پرونده پزشکی شما به وضوح مشخص شده است. از سایر ارائه دهندگان خدمات بهداشتی مانند دندانپزشک یا هر متخصص پزشکی اطلاع دهید.
- دستبند را بپوش دستبند هشدار پزشکی را که حساسیت شما به مواد مخدر را شناسایی می‌کند، بپوشانید. این اطلاعات می‌تواند درمان مناسب در شرایط اضطراری را تضمین کند.
- اپی نفرین اورژانس را حمل کنید اگر آلرژی شما موجب آنافیلاکسی یا سایر واکنشهای شدید شود، پزشک شما احتمالاً یک سرنگ تزریقی و دستگاه سوزن (دستگاه تزریق خودکار ادراری) را تجویز می‌کند. پزشک یا یک عضو از کارکنان بالینی به شما در مورد نحوه استفاده از یک تزریق خودکار (Adrenaclick، AUVI-Q، EpiPen و دیگران) آموزش می‌دهد.
